بررسی ارتباط انحراف جلو آمدگی سر با شاخص های تعادل در دختران جوان

سابقه و هدف: با توجه به اهمیت راستای سر در وضعیت عمومی قرارگیری بدن، به نظر می رسد خروج سر از وضعیت طبیعی بتواند سیستم های پیچیده کنترل وضعیت و تعادل را نیز متاثر سازد. هدف از انجام این تحقیق بررسی ارتباط وضعیت رو به جلوی سر و تعادل بود.   مواد و روش ها: بیست زن با وضعیت جلو آمده سر (میانگین سنی 4/20 سال) و بیست زن بدون وضعیت جلوآمدگی سر (میانگین سنی 5/21 سال) در دو گروه قرار گرفتند. میزان جلو آمدگی سر با استفاده از خط شاقول و از طریق زاویه کرانیو-ورتبرال در دو وضعیت ایستاده و نشسته اندازه گیری شد. آزمون های تعادلی روی صفحه نیرو در شرایط ایستاده روی دو پا و یک پا، چشم های باز و بسته روی سطح نرم و سخت انجام گرفت. متغیرهای محاسبه شده از داده های مرکز فشار، شامل انحراف معیار جابه جایی و سرعت در دو جهت قدامی-خلفی و داخلی-خارجی، میانگین کلی سرعت، انحراف معیار جابه جایی و سرعت کلی بود.   یافته ها: زاویه کرانیو-ورتبرال دو گروه، در هر دو وضعیت ایستاده و نشسته تفاوت معنی داری را نشان داد (001/0 p< ). زنانی با وضعیت جلوآمده سر از جابه جایی و سرعت مرکز فشار بزرگ تری نسبت به زنان بدون انحراف وضعیت برخوردار بودند (05/0 p< ). نتیجه گیری: انحراف رو به جلوی سر می تواند کنترل وضعیت را تحت تاثیر قرار داده و منجر به نقص کنترل حرکت گردد. این اختلال تعادل خصوصاً در موقعیت هایی که کنترل وضعیت به چالش کشیده می شود، آشکار می گردد